Een drukke week, maar aan alles komt een eind.

12 januari 2018 - Schiphol, Nederland

Van kerst door naar oud en nieuw. In de tussentijd hebben we nieuwe weer huisgenoten gekregen. Dit zijn 3 super leuke meiden en nu is het toch wel jammer dat wij nu al weggaan. En dat zij niet eerder zijn gekomen. Maar we hebben ze deze week toch wel op sleeptouw genomen en we hebben ze de stad laten zien.

Owru Yari: Oud en nieuw

Dit wordt groot gevierd hier in Suriname, in de stad. In de middag is er een groot festival in de stad met muziek, dans en de pagada estafette. Hierbij worden er verschillende duizendklappers midden in het publiek afgestoken. Natuurlijk wel met enige veiligheidsmaatregelen. Helaas was het weer heel erg slecht, het begon met miezeren en we probeerde te schuilen voor de regen. Maar het ging steeds harder regenen en het maakte toen allemaal niet meer uit. We dansten gewoon door in de regen, zelf de zonnedans uitgevoerd door Maaike en Marleen (nieuwe huisgenoot) mocht niet baten. Wel vonden we een kraampje waar oliebollen verkocht werden, die konden wij natuurlijk niet laten liggen!

Einde van de middag waren we helemaal doorweekt en kregen we het koud, we besloten lekker warm te gaan douchen thuis en onszelf klaar te maken voor de avond.

We moesten lopen naar de stad, want alle taxichauffeurs waren natuurlijk zelf aan het feesten. Onderweg hebben we bij een tentje heerlijke rijst met kip gegeten, uiteraard.

Naar de stad was het ongeveer een half uurtje lopen en rond 11 uur kwamen we aan in de stad. We zijn toen naar een buiten feest gegaan: countdown. Dit was best wel leeg, omdat de meeste mensen oud en nieuw thuis vieren. Maar we waren met een aardige groep, dus het was super gezellig. Helaas regende het wel weer, we probeerde te schuilen, maar toen het 10 voor 12 nog steeds regenden en het waarschijnlijk niet beter zou gaan worden zijn we maar gewoon in de regen gaan dansen! Het aftellen naar 12 uur was niet zo spectaculair, maar we zijn tot laat doorgegaan en hebben er een leuk feestje van gemaakt.

Dinsdag 3 januari gingen we kaaimannen spotten. Om 4 uur zouden we opgehaald worden, maar kwart voor 4 stond de gids al voor de deur! Zelf waren we nog niet klaar want normaal komen ze altijd te laat. Snel hebben we alles ingepakt maar we zijn een hoop vergeten, waaronder een lamp en het muggenspul. Dat was wel een essentiële fout, want dat hadden we hard nodig gehad. We reden met de auto naar Mariënburg en met de boot overgevaren naar de oude plantage Margaretha. Hier hebben we rondgelopen en natuurlijk heerlijk rijst met kip gegeten. Tegen de schemering aan zijn we in een boot gestapt richting het moeras. Ook moeten we met de boot over een trekhelling heen, over een soort dijkje. We moesten uitstappen en de boot over de helling heen trekken. De tocht door het moeras was echt prachtig, mooie natuur en allerlei verschillende vogels. Maar zodra het donker werd, ontwaakte de muggen en werden we echt aan alle kanten lek gestoken. Maar de jacht naar de kaaiman ging gewoon door en na 5 mislukte pogingen hadden we er eindelijk een te pakken! Terug naar de helling om daar foto’s te maken en de kaaiman werd weer losgelaten.

Woensdag zijn we naar een vogelpark in Lelydorp gegaan. Hier hebben we een hele rondleiding gekregen langs alle mooie vogels. Ook hebben we een slang van 4 meter om ons nek gehad! Ook hebben we nog geknuffeld met schildpadden en een aapje!

Donderdag, ja drukke planning, zijn we met de stadsbus naar brownsberg gegaan. Vanuit daar hadden we een telefoonnummer van een man die ons naar ston island kon brengen, aan het brokopondomeer. Ja! Eindelijk naar het brokopondo meer, waar ik al zo vaak over verteld had. Het zag er wel net zo mooi uit als op de plaatjes. We gingen hier kanoën en het was echt wel tof om door die dode bomen te varen! Vervolgens zijn we lekker op het strand gaan liggen om van de zon te genieten! We dachten dat we een deal gemaakt hadden om met de man die ons naar Ston Island heeft gebracht, dat hij ons ook naar Paramaribo zou brengen. Maar weer aangekomen in Brownsberg stopte hij en vertelde ons dat hij ons niet naar Paramaribo zou brengen. Toen raakte we toch wel redelijk in paniek, omdat we toch echt terug moesten. Nog geen twee minuten later stopte er een busje die we herkende, en toen de man het raampje open deed werd dit bevestigd. De man die ons een tijdje geleden naar de Brownsberg heeft gebracht herkende ons ook en we vroegen natuurlijk gelijk of hij nog een plekje over had in de auto. Natuurlijk had hij dat, en hij zou nog met drie andere mensen over een half uurtje vertrekken. Dat kwam wel echt super goed uit!

Ik en Isis gingen achter in de bus lekker breed zitten en de drie anderen mensen gingen op de andere bank zitten. Natuurlijk was dit te mooi om waard te zijn omdat ze nooit met een lege plek terug zouden rijden. Dus er kwam gezellig iemand naast ons zitten en toen was het toch wel erg krap op die achterbank. Gelukkig werd deze man, na een half uur, een paar dorpen verderop weer afgezet. Nu hadden we weer de bank voor onszelf, ik heb daarom besloten om even een dutje te doen. Maar dit dutje werd verstoord omdat er weer iemand naast ons moest komen zitten, weer krap natuurlijk. Daarbij heeft deze man weer dezelfde cd aangezet als die we naar de Brownsberg ook de gehele rit heen en weer moesten aanhoren. Het was best leuke reggae muziek, maar we kende wel alle liedjes uiteindelijk uit ons hoofd.

Vrijdag stond de volledige schoonheidsbehandeling op de planning. Maandag hadden we een pedicure gehad, vandaag kregen we wimper extensions en heb ik mijn haar laten permanenten. Dit werd een iets heftigere krul als dat ik verwacht en gehoopt had, maar opzich kan het ermee door. Ik ga als een nieuw mens terug naar Nederland!

Wij hebben vaak problemen met het internet, maar wij zijn goede vrienden met Sjaak (monteur van Telesu). Hij komt dus geregeld langs om het modem te vervangen, te resetten of om gewoon ff te kletsen. Hij is nu al zo’n 5 keer langs geweest en elke keer neemt hij meer mensen mee. Eerst kwam hij in zijn eentje, toen samen en inmiddels neemt hij vaak 2 of 3 mensen mee. Tijdens deze bezoeken hebben we het over van alles gehad, onder andere het koppelen van alle single ladies in huis.

Er is nog wel een leuk verhaal wat ik nog niet aan jullie verteld heb. Jullie lezen waarschijnlijk vaak mijn verhalen over de bijzondere bouwstijl van de mensen hier. Zo ook Fort Zeelandia. Dit is een fort midden in de stad, aan de Suriname rivier. Dit fort is gebouwd door een stelletje Nederlanders die een goede plek nodig hadden om Suriname te verdedigen. Waar ze echter niet aan gedacht hadden, was het uitzicht op zee… Dat hadden ze namelijk niet door het Fort. Hierdoor konden de Engelsen binnendringen en een hoop geld opgeëist, maar dat is weer een ander verhaal. Na dit hele gebeuren besloten ze aan de monding van de Suriname rivier en de zee een nieuw Fort te bouwen, Fort Nieuw Amsterdam. Gebouwd op dezelfde 5 sterren manier als Fort Zeelandia. Waar echter weer niet aan gedacht was, was de communicatie tussen deze twee Forten. Ze konden elkaar niet zien, dus ook niet communiceren. Daarom is tussen deze twee forten een kleiner fort gebouwd (ik ben de naam helaas vergeten) om zo de boodschappen aan elkaar door te geven.

7 januari was de dag dat we naar huis zouden gaan. Op onze laatste avond zijn we uit eten gegaan bij de Waag, een duur restaurant, en we hebben de avond afgesloten met cocktails!

Deze dag hebben we volledig gebruikt om onze koffer in te pakken en om te gaan lunchen met alle huisgenoten. Rond half 7 werden wij door de taxi opgehaald om richting het vliegveld te gaan. Op het vliegveld werden wij weer herenigd met Franziska, die aan uitstapje had gemaakt naar Trinidad en Tobago. De reis naar Nederland duurde lang, maar was prima te doen. Echter eenmaal aangekomen op Schiphol moesten we wel 1,5 uur wachten tot we onze koffers eindelijk hadden, maar iedereen wilde toch wel heel graag naar zijn familie en vrienden of, zoals ik, mijn vriend. Maar het lange wachten was vergeten toen iedereen elkaar weer zag!

Het Suriname avontuur komt nu dan toch helaas tot een eind. Terug in Nederland, wat is het koud hier zeg! Weer terug naar school en de drie maanden halve vakantie achter ons laten. Het was een ontzettend leuke ervaring en ik heb ontzettend genoten!