Kerst in de jungle

6 januari 2018

Zaterdag ochtend 23 december moesten we om 7 uur in de ochtend verzamelen bij café loco, waar vandaar de tour zou vertrekken. Uiteraard gingen we pas om half 9 weg, maar het was wel een heerlijk ruime bus. Rond 11 uur kwamen we aan op Atjoni waar we de boot zouden pakken richting het Kodoufii resort. Op dat moment ging het keihard regenen, dus zijn we maar even gaan schuilen en kregen we te horen dat we pas gingen varen als het droog was. Voor de zekerheid hebben we toch maar even wat poncho’s gekocht, zodat we niet op de boot zouden verregenen. Alles werd ingeladen en we begonnen aan onze 5 uur durende reis richting onze verblijfplaats. Op de boot klaarde het weer niet echt op, dus we bleven nat en daarbij waren we zo zwaar beladen dat er af te toe een golf water binnen kwam. Eenmaal aangekomen waren we daarom ook allemaal drijfnat. Gelukkig zijn de tassen voor het grootste gedeelte wel droog gebleven, behalve de tas van Franziska waardoor zij helemaal geen droge kleding meer had. Het Kodoufii resort, onze verblijfplaats voor de aankomende dagen, is een schiereiland die uitzicht heeft op de Tapawatra waterval! Een prachtig uitzicht. We sliepen in huisjes met vier personen en hier sliep ik samen met Isis, Franziska en Ronald. In de avond aten we pindasoep, wat verassend lekker was en kwamen de flessen borgoe (Surinaamse rum) op tafel. We hadden een super gezellige groep en hebben tot laat samen gepraat, spelletjes gespeeld en gedanst.

De volgende ochtend begonnen we met een simpel ontbijt en vertrokken we naar een dorpje aan de overkant waar we doorheen gingen lopen. Eenmaal door het dorpje heen begonnen we onze tocht door de jungle en de ananasberg op. De ananasberg wordt zo genoemd omdat er ananassen op groeien. De weg omhoog was vrij stijl en omdat het al de gehele tijd regende was het ook glad. Maar toen we boven kwamen hadden we prachtig uitzicht en konden we genieten van de vers geplukte ananassen. Natuurlijk werd toen ook de fotoshoot in werking gezet en na een half uurtje chillen op berg begon de tocht naar beneden. Het was zo’n 50 meter omhoog en ook weer naar beneden. Naar beneden bleek toch wel iets lastiger te zijn omdat het echt stijl was. Ik wilde echt niet uitglijden omdat ik mijn camera in mijn tas had, en ben daarom extra voorzichtig onder begeleiding van een van de gidsen naar beneden geholpen. De lokale gids Don vertelde ons alles over de jungle en de verschillende planten en bomen die hier groeien en daarbij welke werking ze hadden.

Eenmaal terug bij ons resort kregen we als lunch een broodje hamburger en moesten we snel onze zwemkleding inschieten, om vervolgens te vertrekken naar de Gran Dan stroomversnelling. We moesten na de tapawatra watervallen overstappen in een kleine boot die voor mijn gevoel niet heel erg stabiel was. Natuurlijk ging het ook weer regenen en kregen we het allemaal best wel koud terwijl het water tijdens andere stroomversnellingen ook de boot in kwam. Toen we aangekomen waren bij de stroomversnelling, die toch wel heel groot was, mochten we hier met zwemvesten aan in springen. De gidsen gingen eerst even kijken vanaf waar het veilig was om te springen, en zo ging iedereen. Ik ging als laatste want ik had aangeboden om iedereen te filmen, en ook mezelf natuurlijk met de gopro! Het was toch wel spannender dan ik dacht toen ik op die rots stond, klaar om te springen. Maar natuurlijk heb ik het wel gedaan en het was wel echt heel erg leuk! Ik kwam ook het snelste boven van iedereen, en was ook het snelste terug op het land. Iedereen vroeg hoe ik dat zo snel had gedaan… 10 jaar op wedstrijdzwemmen gezeten was mijn antwoord. Maar eigenlijk vond ik het gewoon eng en wilde ik zo snel mogelijk weer op het vaste land zijn.

Vervolgens gingen we vanaf boven de waterval naar beneden op een watertube. Dit is een soort grote opblaasbaar vlot. Samen met Maaike en een gids gingen we er vanaf en ik in het midden. Dit was wel echt heel gaaf! Maar we kwamen halverwege niet helemaal goed neer, waardoor we bijna kapseisde. Aan het eind van de waterval, toen we er bijna waren gingen we echt om. Te allen tijde moesten we vast blijven houden aan de tube, dus dat hebben we ook zeker gedaan. Snel weer terug en de andere de zwemvesten en de tube geven.

Weer terugvaren in dat gammele bootje, in het half donker want dat gaat snel hier. Eenmaal terug hebben we heerlijke rijst met kip gegeten (uiteraard) en vandaag ook een soort pompoencompote. Het was vandaag kerstavond en we hadden allemaal cadeautjes gekocht en gingen het dobbelspel doen om deze te verdelen. Ik had dit eigenlijk nog nooit gedaan, maar ik vond het verassend leuk! Uiteindelijk kreeg ik het cadeautje wat ik graag wilde, het Surinaamse ‘Mens erger je niet’ spel. Deze avond hebben we natuurlijk afgesloten met wat drankjes met Borgoe.

Het is kerst!! Ook al voelde dit helemaal niet zo… toch hebben we een kerstontbijt gekregen met kerstbrood, fruit en een eitje. In de ochtend zijn we naar een kostgrondje gegaan die van de familie was waar wij daarna pinda’s en rijst zouden gaan stampen. Op dit kostgrondje verbouwen ze hun groente waar zij van leven. We hebben hier uitleg gekregen over de verschillende planten die hier stonden. Vervolgens hebben we de rijst gestampt, dit was nog best wel zwaar! Daarna hebben we de pinda’s gestampt waar een soort pindakaas uitkwam die ook echt wel lekker was.

In de middag zijn we dan eindelijk naar de Tapawatra waterval gegaan die wij vanaf ons schiereiland kunnen zien. De rivieren Gran Rio en Pikin Rio komen hier bij elkaar en vormen de Tapawatra waterval. We hebben hier gezwommen en van de zon genoten, want die was er eindelijk! Ook kon je achter de boot aan watertubben. Ik dacht leuk! Maar toen ik op dat ding zat vond ik het helemaal niet leuk en het was nog best wel zwaar om je vast te houden. Op een gegeven moment hield ik het echt niet meer en heb ik losgelaten, maar toen kwam ik met mijn arm langs de arm van Franziska die daar de gopro op had. Op dat moment ging alles in slowmotion, want ik zag dat de gopro los ging en dat Franziska los liet om hem te vangen. Ik kwam boven, keek naar Franziska en zijn had (thankgod) die gopro in haar hand. Toen wilde ik eigenlijk gewoon terugzwemmen, maar dat mocht niet dus ik weer op die stomme tube en terug naar de waterval. Vervolgens hadden we ook nog te kans om te gaan waterskiën achter de boot aan, dat heb ik helemaal maar niet geprobeerd. Vanaf de waterval ben ik wel terug gezwommen naar ons eiland, samen met Isis en nog een ander meisje.

In de avond kregen we een heerlijk 3 gangen kerstdiner! Het begon met cassavesoep als voorgerecht, wat ook wel door kon als hoofdgerecht omdat er rijst bij gegooid werd. Vervolgens kregen we spaghetti, dus ik heb mooi nog wat soep genomen. En als toetje kregen we fruit met gesmolten ijs!

Die avond hebben de gidsen ook een kampvuur voor ons gemaakt, en we kregen zelfs champagne! Een groepje meiden ging samen met een van de gidsen het bos in om dieren te spotten, als ik iets geleerd heb is dat je toch geen dieren gaat tegenkomen… dus ik ging niet mee. Vervolgens zat ik met een van de lokale gidsen te praten, Ernst, die mij aanbood om samen met hem proberen dieren te vinden. Omdat hij eerder vroeg of hij een keertje met mij uit mocht gaan, heb ik dit aanbod toch maar afgeslagen omdat hier toch vaak wel andere dingen gebeuren in de jungle… naast het dierenspotten dan.

De volgende ochtend zijn we weer naar huis gegaan. 4 uur in de boot met een korte tussenstop om even een houtsnijwerkje te kopen en om een culturele dans te doen. De terugreis was echt veel chiller dan de heenreis omdat hij korter duurde, maar ook omdat we in de boot konden liggen. Hierdoor konden we gelijk lekker bruin worden en helaas ook ernstig verbranden. Maar hé, vandaag een tomaatje, morgen een chocolaatje!

Ik heb echt enorm genoten van deze trip, omdat het zo gezellig was met alle mensen en gidsen. En daarbij hebben we super veel gedaan en gezien! Ook al heb ik geen kerstgevoel gehad, ik vond dit een van de leukste trips die ik gedaan heb omdat het zo gezellig was.