Cultuursnuiven

Zodra iemand aan mij vraagt hoe het in Suriname is, heb ik eigenlijk één vast antwoord: warm. Het is hier echt heel erg warm, maar toch merk ik dat ik steeds beter begin te wennen aan deze hitte. Daarbij helpt de verkoeling van het zwembad achter in de tuin ook echt wel. Inmiddels ben ik ook wel een aantal tinten donkerder geworden, maar heb ik ook rode verbrande periodes gekend. Woensdag 4 oktober hebben we een wandeltocht gedaan door de stad. De stad bezit opvallend veel herdenkingsmonumenten en standbeelden, waar veel ter ere zijn van de geschiedenis rondom de slavernij perioden. Het bezoek van de grote houten kerk midden in de stad verliep echter minder voorspoedig omdat wij niet aan de juiste kledingstandaarden voldeden, hierdoor mochten we niet binnen kijken. Dat wordt een andere keer bezoeken. Een bezoek aan Fort Zeelandia kon niet ontbreken aan deze wandeltocht, dit fort met zijn diverse en beladen geschiedenis is het oudste bouwwerk in Paramaribo. Zowel Nederlanders, Fransen en Engelsen hebben zich gestationeerd in dit fort, met alle andere doeleinden. Zo werd Fort Zeelandia gezien als het middelpunt van de slavenhandel, maar heeft ook gefunctioneerd als verdediging tijdens oorlogen en is zelfs ingezet als gevangenis. Tegenwoordig is het een museum waar al deze geschiedenisstukken terug te vinden zijn. Zeker de moeite waard om hier een bezoek aan te brengen! We vervolgden onze wandeltocht naar de palmentuin, wat eigenlijk gewoon een park was met heel veel palmbomen. Lopend naar de markt bedachten we wat we vanavond zullen gaan koken en werd er ook een zoektocht begonnen naar een hangmat voor Maaike. Helaas hebben we deze niet gevonden, maar hebben wel heerlijke pompoensoep gemaakt in de avond (naar mijn recept). 

De rest van de dagen hebben we in de ochtend vooral aan onze project gewerkt en in de middag doken we voornamelijk het zwembad in, deden we boodschappen of gingen we chillen in onze hangmatten. 

Zaterdag (7 oktober) zijn we door onze huisgenoot meegevraagd naar Frederiksdorp, deze plantage ligt aan de Commewijne rivier. Wij gingen met zijn vieren, onze huisgenoot en twee van haar vriendinnen in een taxi richting Leonsberg, een haven aan de Suriname rivier. Vanaf hier maakte wij een deal met een van de bootsmannen om ons naar Frederiksdorp te brengen. Met de boot was dit ongeveer drie kwartier. We legden aan en maakten foto's, maar toen we ons wilde melden bij de receptie bleek dat de gehele plantage, inclusief resort met zwembad, afgehuurd was. Onze bootsman was inmiddels vertrokken, dus daar stonden we op een steiger met geen enkele andere boot in het vizier. Met een belletje naar de bootsman werd het opgelost, hij zou ons weer op komen halen. We besloten naar Nieuw Amsterdam te gaan, een dorpje aan de splitsing van de Suriname en Commewijne rivier. Onderweg kwamen we, tot ieders verbazing, dolfijnen tegen! Deze zwommen in de rivier, die uitmondde in de oceaan. De arme dolfijnen waren dus een beetje verdwaald. Eenmaal aangekomen in Nieuw Amsterdam was het 1 uur in de middag, we liepen in de brandende zon en het water was bij iedereen zo goed als op. Op zoek naar de supermarkt, deze vonden we snel en onderweg heb ik nog twee kokosnoten gevonden en meegenomen. We liepen langs de plaatselijke brandweer waar ik in gesprek raakte met de bevelvoerder van de brandweer. Hij vertelde dat hij net een akkerbrand geblust had met zijn team en vroeg geïnteresseerd wat ik hier kwam doen. Ik vertelde over de opdracht en de tripjes naar het binnenland die we gingen maken. Daarop antwoordde hij dat ik ook met hem mee kon gaan, want hij had een auto en op dat moment tijd. Toen ik vroeg of mijn mede gezelschap ook mee mocht gaan, voelde hij daar niet zoveel voor. Eigenlijk wilde hij dat alleen met mij doen. Ik heb besloten deze mooie kans te laten gaan, omdat ik toch niet zat te wachten op een buitenman (een minnaar). Tijd om te chillen in het park en alweer al ons water op te drinken. De twee kokosnoten zagen er verleidelijk uit en we besloten ze te slachten. De oudere kokosnoot wat helaas rot en stonk echt enorm. De verse kokosnoot was lastiger open te maken, maar we kregen hier hulp bij. Een vrouw, duidelijk een echte survivor met leren jasje en grote wandelschoenen, hielp ons met het openmaken van de kokosnoot. Door middel van mijn uiterst handige zakmes, kon ze de kokosnoot openmaken en konden we het verse kokoswater opdrinken. Nieuw Amsterdam is ook gebouwd als een stervormig fort om de vijand vanaf te oceaan te verassen. Het kleine dorpje bestaat voor meer dan de helft uit een openluchtmuseum die veel verteld over de geschiedenis van de plantages in Suriname. Eenmaal terug bij de haven werden wij allen verrast door het feit dat de rivier bijna twee meter gestegen was. Het water stond ineens erg hoog, waar we daarvoor de enorme hoeveelheid aan plastic flesjes op het natte zand zagen. 

Na het opfrissen thuis zijn we met zijn alle uit eten gegaan, hebben we cocktails gedronken en zijn we daarna naar een huisfeestje gegaan. Omdat hier de 'stagiaire gemeenschap' groot is, kom heel veel in contact met elkaar en zie je tijdens het uitgaan vaak dezelfde mensen. 

Dinsdag (10 oktober) was de marronsdag, een vrije dag voor iedereen in Suriname. We zijn met zijn alle naar de palmentuin gegaan, omdat hier veel festiviteiten zouden plaatsvinden. Er was muziek, ontzettend veel eetkraampjes en maar een paar kraampjes waar je producten kon kopen. Stiekem hadden we hier toch wat meer van verwacht, maar het was een leuke dag. We hebben de dag afgesloten met een maaltijd aan het water van de Suriname rivier en nog een drankje gedaan bij een plaatselijke tentje aan de waterkant. 

Vrijdag zullen wij onze eerste binnenland trip gaan maken, waarbij we naar de dorpen Bronsweg en Gujaba gaan. Hier zullen we mee gaan lopen met de 'Healt educators' die de seksuele voorlichting aan, vooral, de jongeren en andere bewoners geven. Wij zullen invloedrijke personen in het dorp gaan interviewen waarbij we vragen zullen stellen over de behoeften, wensen en verwachtingen van de voorlichtingsapp waarvan wij de effectiviteit gaan onderzoeken. 

Helaas heb ik op dit moment oorontsteking, en ik hoop ernstig dat dit beter zal worden voordat we weggaan. Door dagelijks druppelen en neusspray hoop ik dit op te lossen.